Londra Borsası’nda süreç gören en yüksek piyasa bedeline sahip 100 şirketteki (FTSE 100) üst seviye yöneticilerin 3 günlük maaşı, bir çalışanın ortalama yıllık maaşından fazla.

High Hisse Centre isimli fikir kuruluşunun son araştırmasına nazaran, bu haftanın birinci üç iş gününde, şirket yöneticileri ülkedeki yıllık ortalama maaş olan 31 bin 461 sterlinlik (43 bin dolar) karı elde ettiler bile.

Üst seviye yöneticilerin geliri geçen yıldan bu yana çabucak hemen birebir kaldı, lakin ortalama maaş az da olsa yükseldi. Buna karşın FTSE şirketlerinin yöneticilerinin yıllık ortalama gelire ulaşması için çalışmaları gereken mühlet yalnızca bir saat artarak, 33 saatten 34 saate çıktı.

Araştırmada, CEO seviyesindeki yöneticilerin günlük 12 saat çalıştığı data alınıyor.

Araştırmalarını şirketlerin yıllık raporlarından ve hükümetten gelen bilgilerden yararlanarak hazırlayan High Hisse Centre’ın yöneticisi Luke Hildyard, CEO’ların İngiltere’de ortalama bir çalışandan 120 kat fazla maaş aldığını belirtiyor. Bu makas, 20 yıl içerisinde önemli ölçüde açıldı.

120 kat fark

Hildyard, “Analizlerimize nazaran, CEO’lar ile ortalama çalışan maaşı ortasında bugün 120 kat olan fark, 2000’lerin başında 50 kattı. 1980’lerin başında ise 20 katlık bir fark vardı” diyor ve ekliyor:

“Ekonomide finans bölümünün büyüyen rolü, ucuz iş gücünün dışarıdan tedarik edilmesi ve sendika üyeliğindeki düşüş üzere nedenler, gelir eşitsizliğini artırdı ve zirvedekilerle ortalama çalışan ortasındaki makası on yıllar içerisinde daha da açtı.”

Niyet kuruluşuna nazaran, kelam konusu bilgiler İngiltere’de en büyük şirketlerin yönetilme biçimiyle ilgili de soru işaretleri yaratıyor:

“Eşitsizliğin yüksek seviyelere tırmanmasının toplumsal ahenk, cürüm oranları, kamu sıhhati ve refah seviyesi üzerindeki tesirleri daha fazla tartışılmalı.”

Araştırmada ulaşılan son datalara nazaran FTSE 100 şirketlerinin işverenleri 2019 yılında ortalama 3.61 milyon sterlin kazandı. 2018’de bu meblağ, 3.46 milyon sterlindi.

Yüksek maaşların münasebeti ne?

Öte yandan gibisi araştırmalar, CEO’luk misyonunun ehemmiyetini ve kelam konusu durumların katkısının ne olduğunu görmezden gelmekle eleştiriliyor.

Adam Smith Enstitüsü’nün yöneticisi Daniel Pryor, “Küreselleşen dünyada iyi yöneticilik daha da kıymetli hale geldi ve üst seviyelerdeki küçük farklılıklar şirketin tabanı üzerinde devasa tesirler yaratabiliyor” diyor ve şirket başkanlarına verilen yüksek maaşların bir münasebeti olduğunu savunuyor:

“Geçtiğimiz 60 yılda beklenmeyen CEO vefatları şirketlerin borsa bedellerini, karlarını, yatırım ve satış amaçlarını önemli formda etkiledi. Şirketlerin, zirve konumlardaki en iyi yetenekleri için kesenin ağzını açmaları bu yüzden anlaşılır bir durum.”

İngiltere’de 250’den fazla çalışanı olan şirketler geçen yıldan itibaren üst seviye yöneticiler ile ortalama çalışanların maaş oranlarını ve ortadaki farkın münasebetlerini kamuya açıklamak zorunda.

High Hisse Centre’a nazaran CEO’lar başka çalışanlara kıyasla olağandışı maaşlar alıyorlar ve İngiltere maaş adaletsizliğinin en yüksek olduğu Avrupa ülkelerinden biri.

Hükümet geçtiğimiz yıl yöneticiler ile çalışanlar ortasındaki maaş farkının “endişe verici” olduğu yorumunu yaptı lakin yürürlüğe giren “kamuya açıklama” yasası ile eşitsizliğe dikkat çekilebileceğini belirtti.

• İngiltere’de siyahlar, Asyalılar ve etnik azınlıkların maaşı beyazlarınkinden yüzde 10 daha az
• Bayanlar erkeklerden ‘yılda 39 gün fazla çalışıyor’
• Koronavirüs salgınında zenginlerin tasarrufları, fakirlerin borçları büyüyor
• BBC, en yüksek maaşlı çalışanlarının listesini açıkladı

T24