Müzisyen, muharrir ve direktör Zülfü Livaneli, “Baykal solcu muydu! Hiçbir alakası yok. Tipik bir Sünni, sağcı, Ankara siyasetçisidir Baykal. Baykal pekâlâ DYP’de, ANAP’ta, DP’de vazife yapabilirdi ve çok daha başarılı olurdu. Deniz Baykal Kürtleri, Alevileri, ezilenleri sevmez. CHP’nin Baykal gerçeğiyle hesaplaşması şart” dedi. 

Organize kabahat örgütü başkanı Sedat Peker‘in Korkmaz Karaca ve Deniz Baykal‘la ilgili tezlerinin akabinde Zülfü Livaneli’nin Deniz Baykal’ın 2002 yılında Cumhurbaşkanı ve AKP Genel Lideri Tayyip Erdoğan’la Beylerbeyi’ndeki bir otelde yaptığı muahedeye dair 2007 yılında yazdığı yazı bir sefer daha gündeme geldi.

Gazeteci İrfan Aktan’ın Gazete Duvar’da yayınlanan söyleşisinde Livaneli, CHP’nin Baykal gerçeğiyle hesaplaşması koşul olduğunu söyledi.

“Baykal solcu muydu! Hiçbir alakası yok. Tipik bir Sünni, sağcı, Ankara siyasetçisidir Baykal. Baykal pekâlâ DYP’de, ANAP’ta, DP’de vazife yapabilirdi ve çok daha başarılı olurdu” diyen Livaneli, İrfan Aktan’ın  “Baykal’ın sola bakışı nedir pekala?” sorusuna şu cevabı verdi:

“Deniz Baykal Kürtleri, Alevileri, ezilenleri sevmez. Bunu çok sefer kendisi de söyledi, basında çıktı. Bakın, Ecevit’i Robert Kolej’den bulup getirdikleri üzere, DYP’nin başına da yeniden Robert Kolejli Tansu Çiller’i getirdiler. Erdal İnönü; rahmetlinin solla ne ilgisi vardı? Erdal Beyefendi devlete güvenen biridir. Zira babası İsmet Paşa’dır; devletin içinde, köşkte büyümüştür. Onun için 2 Temmuz’da Sivas’ta arkadaşlarımız otelden telefon açıp “Bizi yakıyorlar” dediklerinde, Sivas Valisi de “Hayır efendim, o denli bir şey yok” dediğinde, valiye güvenmiştir. Sol gelenekten gelen biri olsa, valiye mi, “Bizi yakıyorlar” diyen aydınlara mı güvenirdi?”

Livaneli’nin cevapları özetle şöyle:

Ecevit, Baykal üzere isimler olmasa, solun mukadderatı değişir miydi?

Ecevit de, Baykal da partilerinin başına solcular belediyelerde, hükümette iktidar olamasın diye getirildiler. Solun başını bağlayan, yolunu şaşırtan beşerler bunlar. Ecevit, Fethullah Gülen teşkilatıyla yan yana geldi, onlara kontenjan verdi, her türlü imkanı sundu. Cemaati devlete birinci yerleştiren Tayyip Erdoğan değil, Bülent Ecevit’tir. Uzun lafın kısası, Ecevit, Baykal üzere beşerler sol filan değil, soldan hoşlanmayan, tipik Türk milliyetçileridir.

Pekala 2002 yılında neden Baykal’ın CHP’sinden milletvekili oldunuz?

Baykal o vakit bana ısrar ettiğinde, bir küme arkadaşla birlikte kendisine birtakım koşullar sunduk. Bunlardan bir tanesi Türkiye’nin en kısa müddette AB çatısı altına girmesi ve problemlerin AB unsurları çerçevesinde tahlili için çalışma yapılması tarafındaydı. Baykal’a “Bunda tamam mıyız” dedik, “Tamamız” dedi. Kürtçe televizyon ve radyo, o vakit yoktu, “Bunda tamam mıyız”, “Tamamız” dedi. Anadil sıkıntısında hakeza. Personel sınıfı hakları dâhil pek çok kuralı daha önüne sürdük ve hepsine “Tamam” dedi.

Sonra ne oldu?

2002 seçimleri olup bitti ve apansızın Baykal, güya bu kaidelerde hiç anlaşmamışız üzere davranmaya başladı. Biliyorsunuz o seçimde bütün partiler baraj altı kalmıştı ve bir tek CHP ile AKP çıkmıştı. Baykal bütün sol partilerin elendiği bu ikili yapıdan son derece memnundu. Zira artık muhalefet kendisi açısından dikensiz gül bahçesiydi.

Sedat Peker’in Baykal-Korkmaz Karaca bağlantısına dair argümanları üzerine sizin 25 Temmuz 2007 tarihli yazınız tekrar gündeme geldi. Kelam konusu yazıda Baykal’la 2002 yılında yaptığınız bir görüşmeden kelam ediyor, Baykal’ın milletvekili olamayan Erdoğan’ın önünü açabilmek için kendisiyle Beylerbeyi’nde bâtın bir mutabakat yaptığını söylüyorsunuz. Bu nasıl bir mutabakattı?

Bu son savları duyunca ben hiç bulaşmak istemedim. Aslında 14 yıl evvelki yazıyı da öbürleri çıkarıp deverana sokmuş. Toplumsal medya o denli berbat bir şey ki, “Aklın başına yeni mi geldi?” diye soruyorlar. Yahu yazı zati 14 yıl öncesine ait! Beni pek çok gazeteci de aradı ancak siz hariç kimseye konuşmadım. Zira karmakarışık bir ortam kelam konusu. Evet, Baykal 2002 seçimlerinden sonra Erdoğan’la görüşmüş, anlaşmış. Erdoğan kendisine muhtemelen “Seni cumhurbaşkanı yapacağım” demiş. Birileri bugün bile çıkıp diyor ki, “O, Baykal’ın en sağlam hareketidir.” Niçin? “Çünkü partisi seçimden birinci çıkmış Erdoğan’ın Meclis’e girmek hakkıydı.” Ancak burada temel problem şudur: 2002 seçimlerinden evvel CHP halka milletvekilliği dokunulmazlığını kaldırma kelamı vermişti. Zira milletvekili olmak akçalı hatalarda dokunulmazlık zırhına erişmek demekti. Elbette partisi birinci çıkmış Erdoğan yahut rastgele biri seçilip Meclis’e girebilmeli lakin dokunulmazlık da kalkmalıydı.

Erdoğan hakkındaki davalar nelerdi?

Belediye başkanlığı devrinden gelen davalar vardı. Hasebiyle Baykal’ın yaptığı muahede Erdoğan’a atılmış can simidiydi. Bir hukukçu olarak Sezer’in uyarısı da bu taraftaydı. Kendisi de bir hukukçu olan Baykal, bile bile bu operasyona imza atarak o devir Erdoğan’ın dokunulmazlık zırhı kazanmasını sağladı.

Ahmet Necdet Sezer’le bu mevzuyu siz mi görüşmüştünüz?

Evet. Sayın Sezer, Erdoğan’ın milletvekili olmadan başbakan olma teklifini reddetmişti. Münasebetiyle Erdoğan’ın başbakan olabilmesi için milletvekili seçilmesi kuraldı.

Sezer’in görüşlerini Baykal’a ilettiniz mi?

Natürel, Mehmet Sevigen’in konutundaki pek gergin geçen bir buluşmada ben ilettim kendisine. O görüşmenin şu anda yaşayan şahitleri de var. Partinin ileri gelenlerinin olduğu o buluşmada benim haricimde kimse konuşmadı. Baykal’a, “Demokrasinin gereğiyse, tamam, Erdoğan’ın önü açılsın fakat bu dokunulmazlıklar ne olacak? Niçin dokunulmazlıkları kaldırmadan bunu yapıyoruz biz?” diye sordum.

Baykal’ın karşılığı ne oldu?

Erdoğan’la şahsi çıkarları için o kadar net bir muahede yapmıştı ki; bırakın kapalı görüşmeyi, Meclis kümesinde bas bas bağırarak “Tayyip’i kurtarıyor diyorlar, evet kurtarıyorum; var mı itirazı olan?” dedi. Biz de saf saf prensiplerden dem vuruyoruz. Ne unsuru yahu; hiçbir şey kalmamış!

2002 yılında Beylerbeyi’nde yapılan görüşmede Erdoğan’ın Baykal’a cumhurbaşkanlığı kelamı verdiğine dair delil var mı?

Hayır, lakin o görüşmenin yapıldığını kesin olarak biliyorum. Esasen o vakit da açıkladığımda Baykal evvel inkâr etti. Daha sonra kendisini o görüşmeye hangi milletvekilinin otomobiliyle götürdüğü üzere detaylar ortaya çıkınca inkârdan vazgeçip “Biz Irak sıkıntısını konuştuk” demeye başladı. Beylerbeyi’nde bir balıkçı lokantasının üstündeki otelin odasına çıkıp Irak sorunu görüşülmüşmüş! (Gülüyor).

O görüşmenin şahitlerinin kim olduğunu biliyor musunuz?

Buluşmanın şahitlerini biliyorum fakat görüşme baş başa yapılıyor. Yani Erdoğan-Baykal ortasında neler konuşulduğuna şahit olan kimse yok. Lakin o görüşmeye Baykal’ı götüren, birlikte giden şahitler var.

Katiyen, CHP’nin Baykal gerçeğiyle hesaplaşması kural. Hasta bir bireyle değil, bir zihniyetle hesaplaşılmalı. Lakin CHP içinde o kadar sıkıntı istikrarlar var ki. İstifa ettiğimde kimi arkadaşlar “Niye bırakıp gidiyorsun” dediklerinde, “Yok yok, ben dayanamayacağım” dedim. Çok da iyi ettim. Kemal Bey’i de o vakitlerden tanıyorum, dürüst bir arkadaşım. Ne diyeyim, Allah kolaylık versin kendisine de. İşi çok sıkıntı. Bu zorluklara karşın son seçimlerde 11 büyük kentin alınmasını sağlayacak bir muvaffakiyet elde etti. Her türlü taarruza, suikast teşebbüslerine, hakaretlere, içerden-dışarıdan çelmelere karşın gayretinde gösterdiği soğukkanlılık takdiri hak ediyor.

T24