Yeni Şafak muharriri Hayrettin Karaman, bugünkü yazında,  borç üzerinden enflasyon ve faize değindi.

Karaman, enflasyon ve faizi bir kıssa ile yazdı. Kıssasına “Şöyle bir müşkülüm oluştu: ‘2015 yılında bir arkadaşıma 6.000 TL nakit borç verdim. Lakin bu arkadaş vadettiği tarihte borcunu ödemedi ve ödemeyeceği de anlaşıldı” diye başlayan Karaman senedi icraya vermesinin akabinde arkadaşının borcunu ödeyebileceğini söz ederek kendisinden icrayı kaldırmasını istediğini söz etti.

Bunun üzerine avukatım da icra sürecini durdurdu. İcra sürecinde 2.500 TL faiz tahakkuk etmiş (Yani 6.000 + 2.500 = 8.500 TL). Anlaştığımız üzere avukatımın yanında toplandık. Borcu döviz ve altın üzerinden bugüne değerledik. Bugünkü paha üzerinden alacağımın ölçüsü, döviz karşılığı 18.000 TL, altın karşılığında 24.000 TL çıktı. Bunu duyan borçlum, verdiği kelamdan vazgeçerek, ‘ben icra faizi üzerinden 8.500 TL ödeme yapacağım’ dedi. Bu türlü bir durumda icra belgesine nazaran tarafıma ödenen ölçünün tamamını, yani anapara artı faizi alabilir miyim? Yoksa yalnızca anapara olan 6.000 TL’yi alıp, 2.500 TL’lik faizi dağıtmalı mıyım?”

Borcun vadesinin bağlayıcı olmayacağını ve borçlunun alacaklı talep ettiğinde borcunu ödemek zorunda olduğunu yazan Karaman, Vadenin bağlayıcı olmaması borçlu bakımından zahmet doğurmaz mı?” sorusunu sorarak, “Kâğıt para sisteminde enflasyon kaçınılmazdır. Bu yüzden paranın satın alma gücü azalınca borçlunun bunu telafi etmesi, yani enflasyon farkını da ödemesi faiz değil, satın alma gücü bakımından borcu tam olarak ödemektir. Bin lira borç alan kişi bunu bir yıl sonra öderken şayet yüzde on enflasyon gerçekleşmiş ise 1100 lira ödeyecektir, şayet bin lira öderse yüz lira borçlu kalır. Bu böyledir zira günümüzde kâğıt para altın üzere bir bedelli unsura bağlı değildir, pahası, satın alabildiği mal ve hizmete bağlıdır” karşılığını verdi.

Yazının tamamını okumak için tıklayın

T24